حُلاس بن عمرو ازدی راسبی
زندگینامه کوتاه
حلاس (در برخی منابع جلاس) از قبیله ی راسب منسوب به راسب بن مالک شنوه‌ای ازدی بود و در کوفه زندگی میکرد. او شجاع، مدیر، رزمنده ای با تجربه، سوارکار و تیرانداز بود. در زیارت رجبیه به وی اشاره شده است السّلام على جلّاس بن عمرو. نام او را همانگونه که در زیارت رجبیه دیدم جلّاس ذکر کرده اند. نام پدر او را عمر نیز نگاشته اند.
پیشینه و نحوه پیوستن به سپاه امام حسین (ع)
در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین شمشیر زده بود و على رغم فریب ساده لوحان با غدر و نیرنگ معاویه و عمروعاص، به امیرالمؤمنین وفادار مانده بود. مدت ها نیز در عصر حکومت علی(ع) از افسران و پاسبانان کوفه محسوب می‌شد. این شخصیت بصیر و رشید از کوفه ی مکر و خدعه به شوق دیدار و همراهی امام حرکت کرد و در شب هشتم محرم همراه با برادرش ،نعمان، به قافله ی امام، مستقر در کربلا پیوست.
نحوه شهادت
حلاس صبح عاشورا، آخرین نماز را با امام و محبوبش به جای آورد. آنگاه کمر را استوار بست شمشیر را در کف فشرد و برای رزم و مبارزه مهیا شد. در تیرباران صبحگاه عمر سعد، او همراه برادرش ،نعمان بی هراس و بی پروا به قلب تیرها فرو رفتند و پس از نبردی شکوهمند با بدنی گلگون مقابل امام و مولای خویش بر خاک افتادند. او در هنگام شهادت، تقریباً ۵۵ ساله بود. شهادت او در برخی مقاتل میان حمله ی اول تا ظهر عاشورا ذکر شده که دقیق تر همان شهادت در حمله ی نخستین است.
بدون دیدگاه