قاسم بن حبیب ازدی

قاسم بن حبیب اَزُدی

نام او را قاسم بن بشیر و قاسم بن حارث کاملی و قاسم بن حبیب بن ابو بشر ازدی نگاشته اند که قاسم بن حبیب ازدی درست تر است.

زمان پیوستن وی به کاروان حسینی دقیقا معلوم نیست. احتمالا در روزهای پنجم یا ششم در کربلا به امام پیوسته باشد.

در کوفه نامی آشنا داشت. بخشش و سخاوتمندی، شجاعت و رشادت، آشنا به تزویر و نیرنگ های بنی امیه و رسواگر جریان اَمَوی، سخنوری و بلاغت، قرآن شناسی و روایت دانی از فضایل و ویژگی های قاسم بن حبیب به شمار می رفت.

در زیارت ناحیه ی مقدسه به وی سلام داده شده است: السلام على قاسم بن حبیب الأزدى. در زیارت رجبیه نیز به وی سلام داده شده است: السلام على قاسم بن حارث الکاملی احتمالا تصحیف و تغییر نام پدر در زیارت رجبیه اتفاق افتاده است.

قاسم در کربلای حسینی، عاشقانه و صادقانه، در صف پاکان پاک باز قرار گرفت. روز عاشورا در تیرباران صبح، بر شهپر تیرها، آن سوی خاک، در عالم پاک، همهمه ی بالهایش پیچیده بود.

هنگام شهادت حدود ۴۰ ساله بود.

قاسم از شهدایی است که تقریبا همه ی مقاتل نام او را جزء شهدای ممتاز کربلا معرفی کرده اند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *