عمر بن ضبیعه تیمی

عمرو (عُمَر) بن ضُبیعه تَیمی

در روزهای محاصره، در مراقبت شدید گز مه ها و ماموران عبید الله بن زیاد، خروج از کوفه و پیوستن به ابا عبد الله بسیار دشوار بود. عمر بن ضبیعه تیمی بهترین راه را برگزید با سپاه عمرسعد به کربلا آمد و در شب هفتم به قافله‌ی حسینی پیوست.

او از قبیله ی ضبعی منسوب به ضبع بن برده، تیره ای از قضاعه و از اعراب قحطانی یمنی بوده است. او را از یاران پیامبر و اصحاب غزوات بزرگ دانسته اند که با سن او که هنگام حضور در کربلا حدود ۷۰ سال بود همخوانی دارد.

رشادت، شجاعت، قدرت و مهارت در سوارکاری و شمشیر زنی و در کنار ۔ بصیرت دینی و معرفت نسبت به اهل بیت از فضایل و ویژگی های وی بود.

برخی نوشته اند که همراهی او با قافله ی عمرسعد ناشی از تردیدهایی بوده که داشته است اما بعدها تردیدها و تزلزل ها را شکست و با ابا عبد الله همراه شد. گویا همراه با “جوین” به امام پیوست.

نام پدرش شیعه و یا ضبعه و او را از بنی تمیم می دانند. در زیارت ناحیه و رجبیه به او سلام داده شده است: السلام علی عمر بن ضُبَیعه الضَبعی شهادت عمرو (عمر) را در تیر باران عاشورا نوشته اند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *