عبّاد بن مهاجر
عبّاد بن مهاجر بن ابو مهاجرجُهَنی از پیوستگان آبگاه جهینه به سپاه و کاروان اباعبدالله الحسین (ع) است.
وقتی در منزلگاه زباله، خبر شهادت مسلم بن عقیل دریافت شد، گروهی از امام جدا شدند که از آن جمله برخی پیوستگان آبگاه جهینه بودند اما عباد و عقبه و مجمع باقی ماندند و بر عهد خویش پای فشردند و به کربلا آمدند.
عباد پس از عقبه، مسن ترین یار آبگاه جهینه است. او مردی بصیر، شجاع، دوستدار اهل بیت، آشنا به جنایات و نیرنگ های بنی امیه بود. سن او در هنگام شهادت نزدیک به ۵۵ سال بوده است.
فضل بن زبیر کوفی از راویان قرن دوم هجری به عباد بن مهاجر اشاره می کند و او را ز شهیدان کربلا و قبیله ی جهینه میداند.
این یار شجاع و پاکباز، پس از پشت سر گذاشتن شب شورانگیز عاشورا و راز و نیاز عارفانه و عاشقانه با معبود، در صبحگاه عاشورا لباس رزم پوشید و همراه دیگر اصحاب، شهادت را پذیرفت.
در تیرباران صبح عاشورا، در کنار دو یار همراه خویش، خونین تن و خندان، با بال های پروازی که از بارش ده هزار چوبه تیر یافته بود در بیکرانگی وصل بال و پر گشود.
بدون دیدگاه