عمران بن کعب اشجعی
زمان پیوستن او به کاروان اباعبدالله الحسین (ع)، به درستی معلوم نیست. احتمالا اندکی قبل از ورود کاروان به کربلا و در نخستین روز محرم به امام پیوسته باشد.
عمران، از قبیله‌ی اشجع و اشجع از قبیله غطفان و از تیره‌ی عدنانیان مدینه است. او مردی شجاع، رزم دیده و دوستدار اهل بیت بود. در جنگ های عصر امیر مومنان علی(ع) به ویژه در صفین فداکاری کرد و پس از شهادت امام در محراب کوفه. یاور و همراه امام مجتبی (ع) بود.
نام وی و پدرش را عمران بن ابی کعب، عمران بن کعب، عمرو بن کعب و عُمَر بن ابی کعب نگاشته اند. هنگام همراهی امام در حدود ۵۰ ساله بود. روزهای حضور او در کربلا و هم نفسی و هم سخنی با یاران و درک محضر امام، او را ساخته تر و شوریده تر کرد.
روز عاشورا، مشتاق و بی تاب، لحظه ی شهادت را انتظار می کشید. مقاتل و منابع شهادت او را در تیرباران صبح عاشورا دانسته اند.
در زیارت ناحیه و رجبیه به او سلام داده شده است: السلام على عمر بن ابی کعب. عمران نیزه اندازی ماهر و سوارکاری ورزیده بود. بسیاری از مقاتل به وی و شهادتش در تیرباران صبح عاشورا اشاره کرده اند.
عمران از یاران بزرگ عاشوراست و ثبات قدم از عصر امیر المؤمنین در نبردها و سپس همراهی امام مجتبی(ع) و سرانجام آمدن به کربلا، استحکام عقیده و ایمان او را نشان می دهد.
بدون دیدگاه