امیه بن سعد طائی (ابوصمصام)
امیه بن سعد طائی، اصالت یمنی داشت و در کوفه زندگی می کرد. زیستن در کوفه‌ى غدر و نیرنگ و پیمان شکنی برایش دشوار بود. همین بود که روزنه ای می جست تا خود را به کربلا برساند و در رکاب امام محبوب خویش جان فشانی کند.
امیه بن سعد طائی که کنیه اش ابو صمصام بود، راه آمدن به کربلا را یافت. او همراه سپاهیانی که از نخیله، یا کوفه به سمت کربلا اعزام می شدند خود را به سرزمین موعود رساند و با جدا شدن از سپاهیان، خود را به ابا عبدالله رساند و در رکاب وی قرار گرفت.
ابو صمصام از تابعین محسوب می شد. محضر امیر مؤمنان علی (ع) را درک کرده بود و در جنگ های جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. او مخلص و دوستدار اهل بیت، فداکار و پاک باز و آشنا به قرآن و روایات بود.
سن او را حدود ۶۰ سال دانسته اند و پیوستنش را به امام در شب هشتم محرم نوشته اند.
همه ی منابع شهادت این سرباز رشید عاشورا را در حمله ی اولی و تیرباران عمر سعد نوشته اند. ابوصمصام در آخرین لحظه ها زمزمه کرد: خدایا مرا هم نشین محمد و آل او گردان و امام به دعای او «امین» گفته بود. او را یکی از یاران شاخص عاشورا باید دانست.
بدون دیدگاه