نصر بن ابی نیزر
نصر از نوادگان نجاشی حاکم مشهور حبشه (اتیوپی) بود. پدرش در عصر امیرمؤمنان از دوستان مولا بود و در مزارع بُغَیبغ (نزدیک بقیع) کار می کرد. این شاهزاده ی رشید به سفارش پدرش در خدمت اهل بیت قرار گرفت و با آموزه های الهی از زبان آنان آشنا شد.
نَصر بن اَبی نِیزَر حَبَشیِّ مَدَنی، عارف و دوستدار اهل بیت بود. بزرگترین افتخار زندگیش این بود که به سه امام خدمت کرده است و از مکتبشان درس‌ها آموخته است؛ امام علی بن ابی طالب. امام مجتبی (ع) و امام حسین (ع)
نصر مدتها در منزل حضرت زهرا(س) نیز خدمت کرده بود.
ویژگی ها و فضایلی چون زهد و اخلاص، دشمن شناسی، شجاعت و رشادت، وفاداری به اهل بیت، قاری و حافظ قرآن بودن، وقار و منش کریمانه، او را ممتاز و شاخص می کرد. نصر بن ابی نیزر از همراهان اباعبدالله الحسین (ع) از آغاز تا پایان راه بود. او از مدینه امام را هم سفر شد و با آمدن به مکه در کنار کعبه به تبلیغ و روشنگری پرداخت و فجایع و جنایات بنی امیه و حقانیت اهل بیت را بیان کرد.
روز عاشورا با قلبی روشن، لبانی ذاکر، جانی عاشق و گام هایی استوار در صف رزمندگان قرار گرفت. در تیرباران صبح، با تنی که چشمه چشمه خون بر آن جوشیده بود به دریای رحمت و وصل جانان رسید.
از قرائن پیداست که در هنگام شهادت سن او ۴۰ تا ۴۵ سال بوده است.
بدون دیدگاه