عمار بن ابی سلامه دالانی
عمار بن ابی سلامه دالانی از قبیله ی بنی دالان بود و از تیره ی همدان و همدان قبیله ای بزرگ که، أمیر مومنان علی (ع) درباره آن فرموده بود : اگر روزی دربان بهشت باشم به قبیله‌ی همدان خواهم گفت: به سلامت وارد بهشت شوید.
در کودکی، پدرش او را به محضر پیامبر آورد و او از همان هنگام، در این فضا بالید. در جنگ های جمل، صفین و نهروان یاور علی (ع) بود و رشادت ها نشان داد.
عمار بن ابی سلامه همدانی سوارکاری شجاع. شمشیر زنی ماهر، شیفته ی اهل بیت. دین شناس و صبور و بصیر بود. در فاصله ی سال های ۴۰ تا ۵۰ هجری نیز وفادارانه در کنار امام مجتبی (ع) بود.
او در منزلگاه ذی قار در جنگ جمل در پاسخ به پرسش امیرالمؤمنین که: وقتی به بصره رسیدی و با سپاه گمراه جمل روبه رو شدی چه خواهی کرد؟ پاسخ داد: به پیروی خدا می خوانمشان و اگر نپذیرند به شمشیرشان خواهم سپرد.
اینک نیز با شمشیر و عزم استوار از کوفه حرکت کرده بود تا خود را به اباعبدالله برساند. در دومین روز محرم، روز ورود ابا عبدالله به کربلا، به امام و محبوب خود رسید و خود را برای جان فشانی در راه و آرمان وی آماده کرد. آن هنگام عمار ۵۶ ساله بود.
روز عاشورا، در تیرباران صبح، یکی از قله های افتاده بر خاک، عمار بود. وی در ست همچون عمار یاسر، با تیر بیداد بنی امیه به شهادت رسیده بود.
در زیارت ناحیه بر او سلام داده شده است: السلام على عمار بن ابی سلامه الهمدانی. در الاصابه، او را از یاران پیامبر می داند که از محضر حضرت رسول بهره ها برده است.
نام وی را عمار بن ابوسلامه غالانی نیز ذکر شده است.
نوشته اند که در نخیله تصمیم به قتل عبیدالله بن زیاد گرفت اما موفق نشد.
بدون دیدگاه