سیف بن مالک (عبدالله) عبدی بصری
سیف بن مالک عبدی بصری، اهل بصره بود و از قبیله‌ی عبدی که منسوب به عبد القیس بن افعی بن ربیعه بن نزار است. او در محفل ماریه دختر منقذ عبدی در بصره شرکت می جست. در این محفل مخالفان بنی امیه گرد می آمدند و با روشنگری، خود را برای یاری اباعبدالله الحسین آماده می کردند.
سیف، همراه با یزیدبن ثبیط از بصره حرکت کرد و نزدیک مکه، در همان آغاز حرکت اباعبدالله به او پیوست. محل پیوستن را منزل ابطح دانسته اند.
این مجاهد رشید، در طول سفر و همراهی با کاروان حسینی و هم نشینی و هم صحبتی با پاکبازان و پاکان، شوریده تر و عاشق تر، برای فداکاری آماده می شد.
روز عاشورای شهادت و عشق فرا رسید و سیف نماز صبح را با امام و مولایش به جای آورد و لباس رزم پوشید تا پیش روی مقتدایش جان فشانی کند.
در تیرباران ناجوانمردانه ی عمرسعد او نیز در کنار ۵۱ شهید میدان ارغوانی و آرام، به معراج وصال محبوب رسیده بود. هنگام شهادت تقریبا ۵۰ ساله بود.
سیف عبدی بصری، شاعر و سخنور بود و به زهد و وارستگی و شجاعت و اخلاص و بصیرت مشهور.
در زیارت ناحیه ی مقدسه آمده است: السلام علی سیف بن مالک.
در زیارت رجبیه به سفیان بن مالک سلام داده شده است که به احتمال قوی سفیان بن مالک همان سیف بن مالک است. برخی منابع شهادت او را بعد از نماز ظهر نوشته اند. اما نظر دقیق و درست همان شهادت در تیرباران صبح است.
بدون دیدگاه