ادهم بن امیه عبدی بصری
ادهم بن امیه عبدی بصری، همراه با یزید بن ثبیط از بصره خارج شد تا خود را به ابا عبدالله الحسین در مکه برساند. منزلگاه ابطح، نزدیک مکه، پیوندگاه او با کاروان حسینی است.
وی در بصره چهره‌ای مشهور و آشنا بود. شهرت او هم به اعتبار پدرش ابو عبد الله (امیه) بود و هم به سبب شور و شعور و فصاحت و شجاعتش.
پدر ادهم از اصحاب رسول خدا بود که از مدینه به بصره هجرت کرد و مورد احترم خاص و عام قرار گرفت. تبار و نژادشان به طایفه ی عبدی می رسید که منسوب به عبد القیس و از اعراب عدنانی بود.
ادهم بن امیه روز هشتم ذی الحجه – شروع حرکت امام حسین – به مولا و مقتدایش پیوست و تا کربلا و عاشورا همراه وی بود.
امام محمد باقر (ع)، او را از شیعیان مخلص و شرکت کنندگان در انجمن ماریه در بصره معرفی کرده است.
ادهم عبدی بصری در روز عاشورا، در تیرباران دشمن قرآن می خواند و می جنگید. وقتی تیرباران پایان یافت. این حافظ و قاری قرآن، این شجاع نستوه که فقیه کوفه اش می خواندند در کنار دیگر یاران آرمیده بود و سرخ‌رو و سرفراز به بارگاه محبوب پیوسته بود.
هنگام شهادت سن او حدود ۴۵ سال بود.
بدون دیدگاه