عمرو (عُمَر) بن ضُبیعه تَیمی
در روزهای محاصره، در مراقبت شدید گز مه ها و ماموران عبید الله بن زیاد، خروج از کوفه و پیوستن به ابا عبد الله بسیار دشوار بود. عمر بن ضبیعه تیمی بهترین راه را برگزید با سپاه عمرسعد به کربلا آمد و در شب هفتم به قافله‌ی حسینی پیوست.
او از قبیله ی ضبعی منسوب به ضبع بن برده، تیره ای از قضاعه و از اعراب قحطانی یمنی بوده است. او را از یاران پیامبر و اصحاب غزوات بزرگ دانسته اند که با سن او که هنگام حضور در کربلا حدود ۷۰ سال بود همخوانی دارد.
رشادت، شجاعت، قدرت و مهارت در سوارکاری و شمشیر زنی و در کنار ۔ بصیرت دینی و معرفت نسبت به اهل بیت از فضایل و ویژگی های وی بود.
برخی نوشته اند که همراهی او با قافله ی عمرسعد ناشی از تردیدهایی بوده که داشته است اما بعدها تردیدها و تزلزل ها را شکست و با ابا عبد الله همراه شد. گویا همراه با “جوین” به امام پیوست.
نام پدرش شیعه و یا ضبعه و او را از بنی تمیم می دانند. در زیارت ناحیه و رجبیه به او سلام داده شده است: السلام علی عمر بن ضُبَیعه الضَبعی شهادت عمرو (عمر) را در تیر باران عاشورا نوشته اند.
بدون دیدگاه